O léxico do romanceiro da tradição oral moderna portuguesa editado entre 1828 e 1960

  1. Albino Pires, Natalia
Dirigida por:
  1. Xosé Ramón Freixeiro Mato Director/a

Universidad de defensa: Universidade da Coruña

Fecha de defensa: 20 de junio de 2007

Tribunal:
  1. Manuel Ferreiro Fernández Presidente/a
  2. Xosé Manuel Sánchez Rei Secretario/a
  3. María Antonia Martí Antonín Vocal
  4. Pedro Alfonso Ferré da Ponte Vocal
  5. Ana Valenciano López de Andújar Vocal

Tipo: Tesis

Teseo: 138753 DIALNET

Resumen

O traballo de investigación que presentamos céntrase no estudo dun corpus romancístico constituído por 1721 textos da tradición oral moderna portuguesa editados entre 1828 e 1960 con vista á elaboración dun dicionario/vocabulario e á comprobación da especificidade do seu léxico. Dada a extensión do espolio romancístico ao dispor de calquera investigador, restrinximos o noso corpus de traballo ás versións de romances tradicionais de asunto profano e ás versións de romances devotos tradicionais editadas entre 1828 e 1960. A opción de estudar o léxico nun corpus de romances surxe porque, na realidade, aínda que haxa unha enorme cantidade de estudos dedicados ao romanceiro, os estudos específicos sobre cuestións linguísticas son escasos e debrúzanse apenas sobre cuestións formulísticas ou sobre a cuestión das alternancias de tempos verbais e da súa relación coa rima. Antes de se poderen aferir as particularidades do léxico do corpus, houbo que identificar e definir cal o léxico a que recorren os textos para a transmisión da fábula, sendo, para tal, prioritario etiquetar todas as palabras por forma a que se puidese xerar posteriormente o conxunto de palabras lexicais, de adverbios e de cuantificadores utilizados nos textos e concomitantemente xerar o dicionario que dá conta do léxico dos romances da tradición oral moderna portuguesa editados entre 1828 e 1960. Para aferir a especificidade do léxico do corpus obxecto de estudo, analizamos, por un lado, as formas nominais, adxectivais, verbais, adverbiais e os cuantificadores para verificar en que medida se aproximan ou se distancian das formas dicionarizadas da lingua portuguesa e, por outro lado, a importancia das clases gramaticais Nome, Adxectivo, Verbo, Adverbio e Cuantificador no corpus para determinar en que medida poden ou non caracterizar o léxico do corpus. Procuramos verificar, tamén, se existe variación lexical nos textos e en que clases gramaticais ela máis ocorre, para