Evaluación ecográfica del Ligamento Calcáneonavicular (Ligamento de Spring)correlación de hallazgos anatómicos y sonográficos

Resumo

Introducción: O ligamento Spring (LS) representa unha das estruturas máis importantes na estabilidade do pé, principalmente no mantemento do arco plantar (AP), evitando así o pé plano adquirido no adulto (PPAA). Debido á súa localización, orixe e inserción, así como a disposición dos seus feixes de fibras, convérteno nun elemento estabilizador que está minuciosamente preparado para mellorar a biomecánica do pé. A análise deste ligamento mediante a ecografía preséntase vantaxosa pola súa rapidez, facilidade de uso no ámbito clínico, inocuidade e efectividade. Obxectivos: o propósito foi avaliar a fiabilidade intra e interobservador entre as medidas de ultrasóns (US) e as medidas do calibre para determinar as dimensións do LS nos cadáveres, co fin de contribuír deste xeito á calidade e diagnóstico específico desta estrutura. Material e métodos: Estudáronse LS de 62 pés humanos de cadáveres embalsados con formaldehído. A fiabilidade intra e interobservador da lonxitude, ancho e grosor do LS entre as medidas US e calibre determinouse nas sesións intra e intersesión mediante coeficientes de correlación intraclase (ICC) e coeficientes de correlación Pearson (r). Resultados: Diferenciando entre os resultados da intersección e os resultados entre os examinadores descubrimos que a avaliación do LS realizada polos US e do calibre entre o primeiro e o segundo observador entre as sesións mostraron unha excelente fiabilidade inter-examinadores (ICC (1-1) = 0.938-0.994 ; CCI (1-1) = 0,825-0,998) cunha forte correlación (r = 0,893-0,989; r = 0,725-0,998; P <0,001) para todas as medidas (ancho, lonxitude e grosor), respectivamente, e non houbo diferenzas estatísticamente significativas entre os avaliadores (P> 0,05) para tódalas dimensións, aínda que para as medicións de ancho dos US houbo (P <0,05). Ao contrastar tanto os US como o calibre, a avaliación do LS entre as medidas entre os US e calibre entre as sesións de ambos os observadores demostrou unha excelente fiabilidade entre os avaliadores (ICC (1-1) = 0.911-0.966) cunha forte correlación (r = 0,852-0,937; P <0,001) para tódalas medicións, e non houbo diferenzas estadísticamente significativas entre as sesións (P> 0,05) entre as medicións dos US e calibre. Conclusión: Os US e o calibre pódense recomendar para as medicións das diferentes dimensións do LS debido á súa excelente fiabilidade e forte correlación nos cadáveres, aínda que as medidas de ancho deben tomarse con precaución xa que hai diferenzas de repetibilidade nos US.