Personajes prototipo de necedad en los fraseologismos del griego antiguo

  1. Fernando García Romero 1
  1. 1 Universidad Complutense de Madrid
    info

    Universidad Complutense de Madrid

    Madrid, España

    ROR 02p0gd045

Aldizkaria:
Paremia

ISSN: 2172-1068

Argitalpen urtea: 2021

Zenbakia: 31

Orrialdeak: 59-71

Mota: Artikulua

Beste argitalpen batzuk: Paremia

Laburpena

Ancient Greek documents a great diversity of expressions related to human stupidity. In many of them they appear individuals and even peoples who became a paradigm of stupidity, to which all kinds of foolish actions were attributed. These paradigmatic fools could be characters created by popular imagination, figures of literary origin, cities and regions whose inhabitants were considered especially fool, and animals that had a reputation for being particularly stupid. In this article we will deal with the individuals who paradigmatically represented foolishness for the ancient Greeks: characters probably created by popular imagination like Coroebus, Melitides and Acco; divine figures such as Dionysus Morychos and the Egyptian god Bes; characters from literature such as Margites and the Adonis by the poet Praxilla; historical figures such as the boxer Buthos and the poet Ibycus. We also include a short catalog of phrases that designates paradigmatically absurd or useless actions, typical of fools

Erreferentzia bibliografikoak

  • Bernabé Pajares, A. (1979). Fragmentos de épica griega arcaica. Madrid: Gredos.
  • Bernabé Pajares, A. (1996). Poetae Epici Graeci. Pars I. Leipzig: Teubner.
  • Capponi, M. (2020). Cucumis, σίκυος, ‘concombre’. Cahiers du Centre de Linguistique et des Sciences du Language, 60: 75-80.
  • Caro y Cejudo, G. M. (1675). Modos de hablar castellanos con los latinos que les corresponden. Madrid: Julián Izquierdo Impresor.
  • Caruso, F. (2012). Il mare, il miele, il vino: Dioniso Morychos a Siracusa, en Dionysos. Mito, immagine, teatro. Siracusa: Museo Paolo Orsi.
  • Crusius, O. (1887-1895). Plutarchi de proverbiis Alexandrinorum. Tübingen: Fuer und Kostenbader (recogido en Supplementum ad Paroemiographos Graecos III. Hildesheim: Olms, 1991 ) [para la colección Zenobius Athous 4].
  • Crusius, O. (1888). Stesichoros und die epodische Composition in der griechischen Lyrik, en Commentationes philologae quibus Ottone Ribbeckio praeceptori inlustri sexagensimum aetatis magisterii Lipsiensis decimum annum exactum congratulantur discipuli Lipsienses. Leipzig: Teubner, 1-22.
  • Crusius, O.; Cohn, L. (1892). Zur handschriftlichen Überlieferung der Paroemiographen. Göttingen (recogido en Supplementum ad Paroemiographos Graecos IV. Hildesheim: Olms, 1991 )
  • D’Alfonso, F. (1994). Stesicoro e la performance: studio sulle modalità esecutive dei carmi stesicorei. Roma: Gruppo Editoriale Internazionale.
  • Davies, M. (1982). The paroemiographers on τὰ τρία τῶν Στησιχόρου. Journal of Hellenic Studies, 102, 206-210.
  • Davies, M. (1991). Poetarum Melicorum Graecorum Fragmenta I. Oxford: University Press.
  • Davies, M.; Finglass, P. J. (2014). Stesichorus. The Poems, edited with introduction and commentary. Cambridge: University Press.
  • De Cuenca y Prado, L. A. (1976). Euforión de Calcis. Madrid: Fundación Pastor de Estudios Clásicos.
  • Erasmo de Rotterdam, D. (2011). Les Adages d’Érasme, latin-français, sous la direction de J.-Ch. Saladin. París: Les Belles Lettres.
  • Ercoles, M. (2013). Stesicoro: le testimonianze antiche. Bolonia: Pàtron.
  • Faloppa, F. (2013). Sbiancare un etiope. La pelle cangiante di un topos antico. Roma: Aracne.
  • Gaisford, Th. (1836). Paroemiographi Graeci. Oxford: University Press (reimpreso en Osnabrück: Biblio Verlag, 1972
  • García Romero, F. (2001). El deporte en los proverbios griegos antiguos. Hildesheim: Weidmann.
  • González Terriza, A. A. (2015). La dulce mano que acaricia y mata. Figuras femeninas en el mundo infantil grecolatino. Madrid: Tesis doctoral UNED. http://e-spacio.uned.es/fez/view/tesisuned:Filologia-Aagonzalez.
  • Gostoli, A. (2007). Margite. Pisa: Fabrizio Serra Editore.
  • Jiménez Fernández, J. (2014). Proverbios y frases proverbiales del griego al castellano. Córdoba: Ediciones El Almendro.
  • Kassel, R.; Austin, C. (1983-2001). Poetae Comici Graeci. Berlín: De Gruyter.
  • Konstantakos, I. M. (2004). Antiphanes’ Agriokos-plays. An examination of the ancient evidence and fragments. Rivista di Cultura Classica e Medioevale, 46, 9-40.
  • Kugéas, S. (1910). Der cod. Atheniensis 1083 und die Textgeschichte der Paroemiographen, en O. Crusius, Paroemiographica. Múnich: Bayerische Akademie der Wissenschaften (recogido en Supplementum ad Paroemiographos Graecos V. Hildesheim: Olms, 1991)
  • Lelli, E. et alii (2006). I proverbi greci: le raccolte di Zenobio e Diogeniano. Soveria Mannelli: Rubbettino.
  • Leutsch, E. L. von; Schneidewin, F. W. (1839-1851). Corpus Paroemiographorum Graecorum. Göttingen: Vandenhoeck & Ruprecht (reimpreso en Hildesheim: Olms 1965)
  • Lulja, E. (2015). Miti e culti di Dioniso in Sicilia, en (99+) (PDF) Miti e culti di Dioniso in Sicilia | Eni Lulja - Academia.edu.
  • Mariño Sánchez-Elvira, R. M.; García Romero, F. (1999). Proverbios griegos. Menandro: Sentencias. Madrid: Gredos.
  • Modeo, S. (2018). Dioniso in Sicilia. Caltanisetta: Edizioni Lussografica.
  • Page, D. (1962). Poetae Melici Graeci. Oxford: University Press.
  • Orth, Ch. (2009). Strattis. Die Fragmente. Ein Kommentar. Berlin: Verlag Antike.
  • Pitotto, E. (2015). Notes on Stesichorus’ proverbial. Mnemosyne, 68, 1-10.
  • Rodríguez-Noriega Guillén, L. (2015). Aelianus sophista (ss. II/III d.C.), Varia Historia 13.15. https://www.lnoriega.es/Aelianus%20sophista_Varia%20Historia_13.15.pdf.
  • Ruta, A. (2020). Il libro I dell’Epitome proverbiorum di Zenobio. Alessandria: Edizioni dell’Orso.
  • Sanchís Llopis, J.; Montañés Gómez, R.; Pérez Asensio, J. (2007). Fragmentos de la comedia media. Madrid: Gredos.
  • Spyridonidou Skarsouli, M. (1995). Der erste Teil der fünften Athos Sammlung griechischer Sprichwörter, Berlín-Nueva York: De Gruyter
  • Taillardat, J. (1967). Gaius Suetonius Tranquillus, περὶ βλασφημιῶν: extraits byzantins. Paris: Les Belles Lettres.
  • Tessier, A.; Scattolin, P. (2020). Le tre cose di Stesicoro, en A. Russo (ed.), Xavier Tilliette inedito. Milán: Franco Angeli, 265-272.
  • Tosi, R. (1988). Studi sulla tradizione indiretta dei classici greci. Bolonia, Pàtron.
  • Tosi, R. (2017). Dizionario delle sentenze latine e greche. Milán: BUR Rizzoli.
  • West, M. L. (1992). Iambi et elegi Graeci, ante Alexandrum cantati II. Oxford: University Press. Winkler, J. (1982). Akkó. Classical Philology, 77, 137-138.