John Tzetzes and the pseudo-Aristotelian Peplos in middle-Byzantium. The testimony of the Matritenses 4562 and 4621

  1. Martins de Jesus, Carlos A. 1
  1. 1 University of Coimbra, Portugal Centre of Classical and Humanistic Studies (CECH)
Revista:
Cuadernos de filología clásica: Estudios griegos e indoeuropeos

ISSN: 1131-9070

Año de publicación: 2016

Número: 26

Páginas: 263-283

Tipo: Artículo

DOI: 10.5209/REV_CFCG.2016.V26.52255 DIALNET GOOGLE SCHOLAR lock_openAcceso abierto editor

Otras publicaciones en: Cuadernos de filología clásica: Estudios griegos e indoeuropeos

Resumen

Tras mi reciente edición de los pseudo-aristotélicos Pepli Epitaphia, el presente trabajo se centra en los apochrypha a dichos epitafios que compuso Juan Tzetzes en el siglo xii, un conjunto de ocho dísticos elegíacos para los héroes que consideró meritorios de tal tarea, y para quienes no pudo encontrar un epitafio conservado en las fuentes manuscritas a las que tuvo acceso. Para lograr dicho propósito, también se investiga el grado de conocimiento y la transmisión de ese corpus epigramático en la literatura bizantina, además de considerar las lecciones y el sentido mismo de dos códices guardados en la Biblioteca Nacional de España (M y Md). En ellos, Constantino Láscaris copió, directamente a partir de Tzetzes, dos breves antologías de dichos componentes.

Referencias bibliográficas

  • Basilikopoulou-Ioannidou, A. (1971-1972), « Ἡ ἀναγένεσις τῶν γραμμάτων κατὰ τῶν ΙΒ´αἰῶνα εἰς τὸ Βυζάντιον καὶ ὁ Ὅμηρος. Athens: Kapodistrian University of Athens, School of Philosophy.
  • Bergk, Τ. (1882), Poetae Lyrici Graeci. Vol. II. Leipzig.
  • Braccini, Tommaso (2010), «Mitografia e miturgia femminile a Bisanzio: il caso di Giovanni Tzetze», I Quaderni del Ramo d’Oro 3: 88-105.
  • Braccini, Tommaso (2009-2010), «Erudita invenzione: riflessioni sulla Piccola grande Iliade di Giovanni Tzetze », Incontri triesteni di filologia clasica 9: 153-173.
  • Braccini, Tommaso (2011), «Riscrivere l’epica: Giovanni Tzetze di fronte al ciclo troiano», CentoPagine 5: 43-57.
  • Browning, R. (1975), «Homer in Byzantium», Viator 8: 15-33.
  • Browning, R. (1992), «The Byzantines and Homer», en R. Lamberton, J. J. Keaney (eds.), Homer’s Ancient Readers. Princeton: 134-148.
  • Budelmann, F. (2002), «Classical commentary in Byzantium: John Tzetzes on ancient Greek literature», en R. K. Gibson, C. S. Kraus (eds.), The Classical Commentary. Histories, practices, theory. Brill, Leiden, Boston, Köln: 141-169.
  • Burgess, T. (1798), Ἀριϲτοτέλουϲ Πέπλοϲ, sive Aristotelis Epitaphia in Heroas Homericos: fragmentum ab H. Stephano primum editum, nunc pluribus avetum epitaphiis, partim nuper editis, partim nunc primum e codice Harleiano. Ed. C. G. Heyne. Denelmiae.
  • Cameron, A. (1993), The Greek Anthology: from Meleager to Planudes. Oxford: 388-393.
  • Cameron, A. (2004), Greek Mythography in the Roman World. Oxford.
  • Dragon, G. (2005), «Byzance et la Grèce antique: un impossible retour aux sources», Cahiers de la Villa Kérylos 16.1: 195-206.
  • Dragon, G. (2007), Décrire et peindre. Essai sur le portrait iconique. Paris.
  • Estienne, H. (1566), Ἀνθολογία διαφόρων ἐπιγραμμάτων παλαιῶν, είϲ ἐπτὰ βιβλία διῃρημεθύη. Paris: 497-502.
  • Estienne, H. (1573), Homeri et Hesiodi certamen. Nunc primum luce donatum. Matronis et aliorum parodiae, ex Homeri versibus parua immutatione lepide detortis consutae. Homericorum heroum epitaphia. Cum duplici interpretatione latina. Geneva.
  • Di Giovine, C. (1998), «Ausonio e i modelli greci. Note a epit. 1-3 Green», Bollettino di Studi Latini 28: 461-466.
  • Di Giovine, C. (1999), «Note agli Epitaphia di Ausonio», in Annali della Facoltà di Lettere e Filosofia Univ. Basilicata 9 (= Scritti in memoria di Giacomo Bona): 113-122.
  • Di Giovine, C. (2000), «Ausonio e i modelli greci. Nota a epit. 7 Green (Antilocho)», in Letteratura e riflessione sulla letteratura nella cultura classica. Atti del Convegno. Pisa, 7-9 giugno 1999. Pisa: 235-240.
  • Gow, A. S. F., Page, D. L. (1965), The Greek Anthology. Hellenistic Epigrams. Vol. I Introduction, text, and indexes o sources and epigrammatists; Vol. II Commentary and indexes. Cambridge. [HE] Green, R. P. H. edd (1999), Decimi Magni Ausonii Opera. Oxford.
  • Gutzwiller, K. (2010), «Heroic epitaphs of the classical age: the Aristotelian Peplos and beyond », in M. Baumbach (et alii, edd.), Archaic and Classical Greek Epigram. Cambridge: 219-249.
  • Heylbut, G. (1892), Eustratii et Michaelis et Anonyma in ethica Nicomachea commentaria. Berlin.
  • Hinck, H. (1873), Polemonis declamationes quae extant duae… Lypsig: 58-88.
  • Kaldellis, A. (2007), Hellenism in Byzantium. The Transformations of Greek Identity and the Reception of the Classical Tradition. Cambridge and New York.
  • Leone, P. A. M. (1984), «I Carmina Iliaca di Giovanni Tzetzes», Quaderni Catanesi di Studi Classici e Medievali 6: 377-405.
  • Leone, P. A. M. (1985), «Noterelle Tzetziane (III)», Quaderni Catanesi di Studi Classici e Medievali 7: 293-309.
  • Leone, P. L. M. (1995), Ioannis Tzetzae Carmina Iliaca. Catania.
  • Maltese, E. V. (2006), Dimensioni bizantine. Donne, angeli e demoni nel Medievo greco.
  • Alessandria. Martínez Manzano, T. (1994), Konstantinos Laskaris. Humanist, Philologe, Lehrer, Kopist. Hamburg.
  • Alessandria. Martínez Manzano, T. (1998), Constantino Láscaris. Semblanza de un humanista bizantino. Madrid.
  • Martins de Jesus, C. A. (2015), Epitaphs for the heroes. Pepli Epitaphia (Appendix Planudea). Introduction, text, and commentary. Berlin, Logos Verlag.
  • Matzukis, C. (1992), «Homer within the Byzantine framework», Akroterion 37.1: 2-5.
  • Moraux, P. (1951), Les Listes anciennes des ouvrages d’Aristote. Louvain.
  • Morgan, G. (1983), «Homer in Byzantium: John Tzetzes», en C. A. Rubio, C. W. Shelmerdine (eds.), Approaches to Homer. Austin: 165-168.
  • Morelli, A. M. (2013), «Le statut littéraire des Epitaphia heroum d’Ausone», en M.-F. Guipponi-Ginest, C. Urlacher-Becht (eds.), La Renaissance de l’Épigramme dans la Latinité Tardive. Paris: 75-88.
  • Platt, A. (1890), «On the iambic trimeter», Journal of Philology 18: 161-180.
  • Ronckey, S. (2002), «La Femme Fatale bizantina», Paleoslavica 10.2: 103-115.
  • Rose, V. (1863), Aristotelis pseudoepigraphus. Leipzig.
  • Rose, V ( 31886, repr. 1967.), Aristotelis qui ferebantur librorum fragmenta. Berlin.
  • Sathas, C. (1876), Μεϲαιωκικὴ βιβλιοθήκη 5. Venice.
  • Schirach, G. B. (1770), Ioannis Tzetzae Carmina Iliaca, nunc primum e codice August edidit. Hale.
  • Schneidwin, F. W. (1846), «De Peplo Aristotelis Stagiritae. Accedunt pepli reliquiae», Philologus 1: 1-45.
  • van der Valk, M. edd. (1971-1987), Eustathii archiepiscopi Thessalonicensis Commentarii ad Homeri Iliadem pertinentes (4 vols.). Leiden.
  • Wendling, A. (1891), De Peplo Aristotelico quaestiones selectae (diss.). Strasbourg.