Fitónimos en la traducción de los Evangelios del griego al antiguo eslavopréstamos, calcos y términos patrimoniales eslavos

  1. Enrique Santos Marinas
Revista:
Faventia

ISSN: 0210-7570

Año de publicación: 2012

Título del ejemplar: Florilegium Indogermanicum, Palaeohispanicum et Eurasiaticum in memoriam José Fortes Fortes

Número: 34-36

Páginas: 139-147

Tipo: Artículo

Otras publicaciones en: Faventia

Resumen

En este artículo analizaremos el campo semántico «plantas» dentro de la traducción de los Evangelios al antiguo eslavo. Dicho campo semántico posee una mayoría de términos patrimoniales, además de un número considerable de préstamos antiguos y recientes del griego, que se concentran principalmente en los subcampos "árboles" y "plantas que no son árboles". Todos los calcos del griego pertenecen al subcampo "partes de plantas: frutos".

Referencias bibliográficas

  • Álvarez-Pedrosa núñez, j.a. (1997). «Las lenguas eslavas. El eslavo común. La patria originaria de los eslavos». En: Presa, F. (ed.) (1997). Historia de las lenguas eslavas. Madrid: Cátedra, 37-48.
  • Cejtlin, R.M.; Večerka, R.; Bláhová, E. (ed.) (1999). Staroslavjanskij slovar’ (po rukopisjam x-xi vekov. Moscú: Russkij jazyk.
  • Fortes Fortes, j. (1980) Los fitónimos griegos: Estudios de lingüística y paleoetnobotánica, I-II. Barcelona: Universidad de Barcelona [tesis doctoral inédita].
  • Fortes Fortes, j. (1984a). «Fitonimia griega I: La identificación de las plantas designadas por los fitónimos griegos». Faventia 6/1, 7-30.
  • Fortes Fortes, j. (1984b). «Fitonimia griega II: Las fuentes del vocabulario fitonímico griego». Faventia 6/2, 7-16. 20. lysén, 1995: 85.
  • Havlová, E. et al. (ed.) (1989-2006). Etymologický slovník jazyka staroslověnského. Praga: Nakladatelství Československé Akademie Věd, 1-13.
  • Jagić, V. (1879). Quattuor evangeliorum codex glagoliticus olim Zographensis nunc Petropolitanus. Berlín: Apud Weidmannos [reimpr. Graz 1954].
  • Jagić, V. (1883). Quattuor evangeliorum versionis palaeoslovenicae Codex Marianus glagoliticus. Berlín: Apud Weidmannos [reimpr. Graz 1960].
  • Kiparsky, V. (1934). Die gemeinslavischen Lehnwörter aus dem Germanischen. Helsinki: Finnische Literaturgesellschaft.
  • Louw, J.P.; Nida, E.A. (1988). Greek-English lexicon of the New Testament based on semantic domains. Nueva York: American Bible Society.
  • Lysén, I. (1995). Grečesko-staroslavjanskij konkordans k drevnejÅ¡im spiskam slavjanskogo perevoda evangelij (codices Marianus, Zographensis, Assemanianus, Ostromiri). Uppsala: Acta Universitatis Uppsaliensis. Studia Slavica Uppsaliensia 36.
  • Miklosich, F (1862-1865). Lexicon palaeoslovenico-graeco-latinum. Viena: Wilhelm Braumüller.
  • Miklosich, F (1886). Etymologisches Wörterbuch der Slavischen Sprachen. Viena: Wilhelm Braumüller.
  • Nahtigal, R. ( (1941-1942). Euchologium Sinaiticum. Starocerkvenoslovanski glagolski spomenik. I. Fotografski posnetek. II. Tekst s komentarjem. Ljubljana: Slovenska akademija znanosti in umetnosti.
  • Nestle, E.; Aland, K (1898, 199327). Novum Testamentum Graece. Stuttgart: Deutsche Bibelgesellschaft [reimpr. 1998].
  • Sadnik, L.; Aitzetmüller, R. (1955). Handwörterbuch zu den Altkirchenslavischen Texten. Heidelberg-‘S-Gravenhage: Carl Winter-Universitätsverlag.
  • Santos Marinas, E. (2008). La cultura material de los primitivos eslavos: Un estudio sobre el léxico de los Evangelios. Madrid: CSIC. Colección Nueva Roma, 29.
  • Ščepkin, V. (1903). Savvina Kniga: Pamjatniki staroslavjanskogo jazyka I,2. San Petersburgo, Izdanie otdělenija russkago jazyka i slovesnosti Imperatorskoj Akademii Nauk.
  • Tischendorf, K. von (1869-94). Novum Testamentum Graece. Editio Octava Critica Maior, I-III. Lipsiae: Giesecke & Devrient.
  • Vajs, J.; Kurz, J. (1929-1955). Evangeliarium Assemani. Codex Vaticanus 3. Slavicus glagoliticus, I-II. Praga: Československá akademie věd.
  • vasmer, m. (1953-1958). Russisches etymologisches Wörterbuch, I-III. Heidelberg: Carl Winter.